تکست آهنگ "در ستایش هیچ کس "... 21/5/85
.........

وقتی می رفت تو خیابون شاهد همه چی بود

شاهد زمین کثیف و هوای پر از دود

چهره هایی خندون و چشمهایی مریض و کبود

آدمهایی مسیحی و مسلمون و حتی جود

 

وجودشو گرفته بود معمایی بی معنا

نگاه اون گذر می کرد بین همه ی آدمها

سختیها و رنجهایی که می کشیدن یه تصویر

عکس غم انگیزی از مردم بی کس و تنها

 

پرده هایی می دید که مینداختن همش جدایی

غروبهایی که زندونو می کرد واسش تداعی

چشمهای سیاهی که از گریه شده بود ضعیف

ضجه هایی بی رمق و دلهایی پیر و نحیف

 

یه شب نشسته بود رو تخت و فکر می کرد به خوبی

به بدی و با خودش گفت سروش تو باید بخونی

تصمیمشو گرفته بود اون شب رو تخت چوبی

آره تویی قهرمان این جنگ سخت و خونی

 

با کلمات بازی می کرد تو تاریکی، تو تنهایی

توی شبای مهتاب و زیر نور طلایی

کارش شده بود نوشتن تو سرما و تو گرما

بخونه و باشه واسه همه دردها یه رهایی

 

قافیه ها جلو می رفت تو ذهنش و خیالش

می نوشت از دعواها و جداییها و سازش

روزها شب میشد و شبها با سپیده میشد صبح

اما انگار توان اون نداشت یه ذره کاهش

 

آره شروع کرد به خوندن، گلایه کردن بی ترس

افکار اون یکی شد و حرفهاش بی حد و بی مرز

صدای محکمش مینداخت تو دل هر کسی وحشت

اینجا شروع شد قصه ی قهرمان ما هیچکس

 

یه مسیر طولانی و هیچکس بود اول راه

راهی که جاده اش پر بود از سنگهای خشن و چاه

زخمی می شد پاهای اون، بلند میشد دوباره

راه می افتاد و می دونست این رسم روزگاره

 

حرفای اون پخش شد بین ترسوها و دلیرها

بین دخترها و پسرهای جوون و پیرها

حرفاش شده بود واسه ی همه یه جور معجزه

سروش لشکری شدش بت rapper های ایران